Μεγάλη Δευτέρα

 Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· καί μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιος δέ πάλιν, ὅν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν, ψυχή μου, μή τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μή τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καί τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλά ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός ἡμῶν· διά τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.

Απόδοση: Ιδού ο Νυµφίος (Χριστός) έρχεται ξαφνικά τα µεσάνυκτα κι ευτυχής θα είναι ο άνθρωπος τον οποίο θα βρει ο Κύριος να αγρυπνεί (και να είναι έτοιµος). Ανάξιος όµως θα είναι εκείνος που θα τον βρει να είναι αµελής κι απροετοίµαστος. Πρόσεχε, λοιπόν, ψυχή µου, µην καταληφθείς από τον (πνευµατικό) ύπνο και παραδοθείς στο θάνατο (της αµαρτίας) κι έτσι µείνεις έξω από τη Βασιλεία (των ουρανών). Αλλά φρόντισε να συνέλθεις φωνάζοντας: «Άγιος, Άγιος είσαι Εσύ ο Θεός μας. Ελέησέ µας µε τις πρεσβείες της Θεοτόκου»..

 Τόν νυμφῶνά σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον καί ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ· λάμπρυνόν μου τήν στολήν τῆς ψυ χῆς, φωτοδότα, καί σῶσόν με.

Απόδοση: Την αίθουσα των γάµων Σου, Σωτήρα µου, βλέπω στολισµένη και δεν έχω κατάλληλη ενδυµασία, για να εισέλθω σε αυτή. Κύριε, Εσύ που χορηγείς το φως, κάνε λαµπρή τη στολή της ψυχής µου (καθαρίζοντάς την από τις κηλίδες της αµαρτίας) και σώσε µε..